Onze leerlingen van het vijfde jaar Toerisme trokken onder begeleiding van Toerismeleerkrachten mevrn. Devleeschouwer en Ryckaert naar Lissabon. Deze studiereis is een verplicht onderdeel van hun leerplan en het neerschrijven van een mooi reisverslag is een belangrijke vaardigheid die ze moeten aanleren! Lezen jullie alvast het eerste deel van hun boeiende trip naar de Portugese hoofdstad?
Dinsdag 25 april 2023
Vanuit het koude België vertrokken de leerlingen van 5 Toerisme – nota bene op de nationale feestdag van de Portugezen – richting de witte stad, Lissabon. Zij beleven er een vijfdaagse studiereis begeleid door vakleerkrachten Toerisme mevr. Devleeschouwer en mevr. Ryckaert. Zij ontwierpen voor deze reis het dagprogramma en zijn nu aan zet.
Na een probleemloze vlucht waren de zuiderse invloeden, waaronder de temperatuur (28°C op de Tarmac van Lisbon Airport), meteen voelbaar. Klaar voor onze eerste attractie: één van de grootste aquaria van Europa; de Oceanário de Lisboa. De architectuur van dit gebouw doet denken aan een vliegdekschip. Dit gebouw is trouwens één van de vele gebouwen die gebouwd werd voor de Wereld Expo van 1998. In tegenstelling tot de andere gebouwen op deze site (Parque de Nações) kreeg dit monument geen andere herbestemming en is het nog steeds een populaire toeristische attractie van Lissabon. In elk van de vier vleugels van het gebouw komt een oceaan aan bod (Zuidelijke Ijszee, Atlantische, Indische en Stille Oceaan). Uiteraard krijgen niet alleen de vissen een centraal plekje, ook de verschillende zoogdieren, vogels en ook ondergrondse flora (koralen, anemonen, wieren, …) werden gespot.
Tijdens een ritje op de kabelbaan, werden we getrakteerd op een prachtig uitzicht over de stad. We herkenden: de Torre Vasco da Gama, de Ponte 25 de Abril (je weet wel die brug die lijkt op de Golden Gate Bridge in San Francisco), Gare de Oriente en Gilles de waterdruppel. Deze laatste was de mascotte van de wereldtentoonstelling die als thema “de Oceanen, een erfgoed voor de toekomst had”.
Onze gids van de dag Nio bracht ons toen naar ons verblijf “Lisbon Destination Hostel”, in het centrum van de stad. We namen hiervoor de metro, wiens netwerk trouwens uitgebouwd werd in aanloop van de wereldexpo van 1998. Lissabon kan vandaag (25 jaar later) rekenen op een sterk metronetwerk (4 lijnen), naast de bekende en authentieke tramstellen (zie verder in het reisverslag).
Bij het verlaten van de metro vond ook de parade plaats op de Avenida da Libertad. Het is een optocht die tot op de dag van vandaag een politiek- en sociale ondertoon heeft en waarbij het einde van de dictatuur gevierd wordt. Beter gekend als de Anjerrevolutie (1974), waarbij soldaten symbolisch een einde wilden maken aan het bloedvergieten door een rode anjer in de loop van hun geweer te plaatsen.
Tijd om in te checken en ons klaar te maken voor het diner. Nio koos een Portugese pub waarna we het “Lisbon by night” gevoel konden ervaren. We flaneerden door de wijk grenzend aan de Taag waarna we getrakteerd werden op een mooi verlichte Ponte 25 de Abril. Dit is de brug die de twee delen van de stad met elkaar verbindt. De brug is niet voor voetgangers toegankelijk, maar we dienden de afstand van 2,1 km niet af te leggen om het mooie Cristo Rei beeld te kunnen spotten. Het lijkt wel alsof dit beeld waakt over de stad en over ons. We konden dan ook rustig terugkeren naar onze hostel waar we allemaal zeer snel de slaap konden vatten. Niet onlogisch want al onze stappentellers haalden moeiteloos ongeveer. 22 000 stappen (goed voor ca. 19 km).
Woensdag 26 april 2023
Vandaag werden we op sleeptouw genomen door Julie. Na ons ontbijt vertrokken we met tram 28. Dit is een iconisch vervoersmiddel dat je langsheen de nauwe, kronkelige en steilste (hellingsgraad tot 14°) straatjes van Lissabon brengt. Onze eerste halte – buiten de eerste souvenirshop 😉 – vormde de Sé kathedraal. We zitten in de wijk Alfama. Het eerste wat opvalt vormen de imposante klokkentorens met daartussen de zeer grote rosette met langs de binnenkant prachtige glas-in-loodramen waarin Jezus omringd wordt door zijn twaalf apostelen.
Bij de lokale inwoners is deze kathedraal trouwens een zeer gegeerde trouwlocatie. De kathedraal zoals we ze vandaag zien, dateert uit de 11de eeuw n.o.j.. Daarvoor bevond zich op dezelfde plek een moskee, toen was Lissabon – net zoals een heel groot deel van Europa – onder Moors bewind. Door de reconquista slaagden de Portugezen erin om de Moren uit het schiereiland te verdrijven en zo de katholieke kerk een heropleving kende.
De kathedraal heeft doorheen de jaren verschillende renovaties gekend, waardoor er heel wat elementen aanwezig zijn van de verschillende kunststromingen, die eigen zijn aan de middeleeuwse periode en later (romaanse, gotische, barokke invloeden). Ook door de aardbeving van 1755 werd de kathedraal grondig gerenoveerd. Er is ook een bovenverdieping te bezichtigen waar je een schatkamer vindt en verder, ter hoogte van de rosette, kan je een balkon betreden vanwaar je een schitterend uitzicht hebt over de stad.
De Jardím de Estrela vormde onze lunchlocatie. Het was een warme lentedag tot wel 30°C waardoor een lunchlocatie in een schaduwrijk park geen overbodige luxe vormde. Ook veel Liesboetas trekken met plezier en met hun kinderen naar hier. Je kan hier picknicken of een lekkere “tosti mista” uitproberen in de “Gengeria Estrela”. Deze laatste is een eet- en drankkiosk met gezellig terras. Je kan hier trouwens ook heel wat oude bomen en tropische plantensoorten ontdekken, klimmen en slingeren in de bomen is toegelaten! De drakenbloedboom gaf ons in elk geval hier zeer veel zin in!
Tijd voor onze volgende attractie: het Castelo de São Jorge eveneens daterend uit de 11de eeuw. Het kasteel bereikten we na een kort maar pittig klimmetje vanop het Miradouro de Santa Luzia. Vanop dit uitkijkplatform kan je overigens grote cruiseschepen spotten. Wij hadden het geluk dat er net één vertrok.
Onze eerste stop bij aankomst aan het Castelo zelf, vormde het Wapenplein. Hier viel onmiddellijk een imposant standbeeld op van Martim Moniz, de man die zich via een kier het kasteel binnenwurmde en op die manier ervoor zorgde dat de christelijke soldaten de citadel (kasbah) dat toen in Moorse handen was, kon binnenvallen.
Andere imposante figuren vormden de pauwen waarbij opviel dat naarmate we verder wandelden, we er telkens meer en meer zagen. Niet onlogisch aangezien de pauw het symbool vormde/vormt voor geluk en onsterfelijkheid. Centraal gedachtegoed van de gemiddelde Liesboeta in de donkere tijd…
In de 12de eeuw werd deze site verder versterkt tot een heus fort met een enorme omwalling waaronder wel 77 torens en 5400 meter (dubbele) stadsmuren. Door de jaren heen heeft het kasteel ook verschillende functies gehad zoals een legerkazerne en later een gevangenis. Na de verwoestende aardbeving van 1755 werd bepaald om het gebouw om te vormen tot een observatorium; niet onlogisch aangezien het Castelo de São Jorge gelegen is op de hoogste van de zeven heuvels van deze hoofdstad. Stadsontwikkeling is dus niets nieuw… Ook hier genoten onze leerlingen van een prachtig uitzicht over de Taag, mondend in de Atlantische Oceaan en de andere heuvels.
Ons diner ging door op het Rossioplein waar sommige reisdeelnemers zich waagden aan een typisch Portugees gerecht. We maakten dan nog een avondwandeling met een ijsje in de hand. Voor de durvers was er nog een mogelijkheid om “pootje te baden” aan de oevers van de Taag die mooi verlicht was.
Klik op de onderstaande foto om meer foto’s te bekijken van deze boeiende studiereis!
